Mijn ouders waren zeer teleurgesteld dat het concert vans Stef Bos vorig jaar niet door kon gaan wegens ziekte. Het concert werd verlegd naar 4 december. Tot grote spijt van mijn ouders konden zij die avond niet, waardoor ik de gelukkige was om in hun plaats te mogen gaan.
Ik ken wel wat muziek van hem, maar had nog nooit overwogen om naar een concert te gaan. Ik verwachte een man die op het podium ging zitten en wat van zijn bekende liedjes zou brengen die heel het publiek zou kennen. Het grootste deel van het publiek was gemiddeld ongeveer tien jaar ouder dan mij, dus ik voelde mij al een beetje een buitenbeentje.
Mijn vooroordeel bleek niet echt te kloppen. In het midden van het podium stond een piano klaar. Er werden ook inderdaad bekende liedjes gebracht. Deze waren echter minder bekend dan ze eigenlijk zijn. De reden hiervoor is dat hij ze op zijn eigen manier bracht en ze vaak heel anders klonken dan het originele. Dit had voor mij iets heel speciaal. Ook het feit dat hij op een bepaald moment rechtstond om te beginnen vertellen.
Ik ben iemand die qua muziekoptredens heel hard fan is als mensen als Bart Peeters die nooit stilstaan op een podium en een hele zaal gek kunnen maken en laten meebewegen. Bij dit optreden was ik onder de indruk hoe een bekend artiest het publiek zo in zijn ban kon krijgen door te beginnen vertellen over zijn eigen leven en zo het ontstaan van bepaalde liedjes bijvoorbeeld begon te kaderen. De hoofdgedachte was:'Ik ben een deel van een geheel'. En deze gedachte boeide mij ook enorm. Zeker omdat hij er zo gepassioneerd over kon vertellen.
Daarnaast slaagde hij er nog in om de hele zaal te laten geloven dat hij aan het proberen was moderne muziek te maken om zo een hit te schrijven. Hij slaagde er zo in de hele zaal een vrij uitdagende tekst in het Duits te laten meeroepen, om ons daarna voor gek te verklaren dat we dit soort muziek goed zouden vinden.
Ik was zeer blij dat ik in de plaats van mijn ouders ben kunnen aan kijken. Het muzikale gedeelte bracht me veel bij, maar ook de tekst en het feit dat we eigenlijk allemaal 'maar' en deel zijn van een geheel!
maandag 5 december 2011
zaterdag 3 december 2011
De GVR
Op 27 november gingen we met enkele mensen naar een kindertoneel. Het verhaal dat gebracht werd was 'De GVR'.
Bij het binnenkomen al, merkten we een heel decor op. Dit decor zou later zeer goed doordacht blijken. De ramen van de kamer van het weeshuis werden muren en een raam voor de grot van de GVR, rotsen, ... . Door het omdraaien van een decorstuk, of soms zelfs gewoon maar het op een andere plaats te zetten of de combinatie van decorstukken te wijzigen, kreeg je een heel nieuw decor. Zo blijkt maar weer eens dat er niet veel nodig is om een mooi en verrassend decor te maken.
Het hoofdpersonage werd op twee manier vertolkt. In het begin door een meisje die letterlijk de rol speelde. Vanaf ze meegenomen werd door de reus, werd het hoofdpersonage echter vertolkt door een pop, die er hetzelfde uitzag als het echte meisje. Zij hanteerde ook vaak de pop en het was nog steeds haar stem die te horen was.
Het feit dat zij in beeld bleef, maakte het echter aanvankelijk verwarrend. Ikzelf had niet onmiddellijk door wat de functie van de pop nu net was. Dit drong echter wel vrij snel door. Toch denk ik dat het voor sommige kinderen ook verwarrend geweest zal zijn.
Uiteindelijk vond ik de pop wek zeer goed gebruikt om het verschil tussen kind en reus goed duidelijk te maken.
De GVR werd gespeeld door een man die een bepaald kostuum aanhad. De man speelde dit volgens mij zeer goed. Ik was er echt van onder de indruk. Door enkel zijn kostuum uit te doen, waaronder hij een ander kostuum droeg, veranderde hij in de butler van de koningin. Het leukste hieraan was dat hij deze rol op zijn knieën speelde, wat ook een groot contrast was met zijn rol als reus.
De belichting was zeer simpel maat zorgde steeds voor de juiste sfeer. De andere attributen, zoals grote oren, neus, oren,... Die de andere reuzen voorstelden, waren ook goed gevonden en mooi uitgewerkt.
Al bij al was het een mooie voorstelling van een verhaal dat ik vroeger zeer graag gelezen heb als kind en nu als volwassene zeer hard van genoten heb.
Bij het binnenkomen al, merkten we een heel decor op. Dit decor zou later zeer goed doordacht blijken. De ramen van de kamer van het weeshuis werden muren en een raam voor de grot van de GVR, rotsen, ... . Door het omdraaien van een decorstuk, of soms zelfs gewoon maar het op een andere plaats te zetten of de combinatie van decorstukken te wijzigen, kreeg je een heel nieuw decor. Zo blijkt maar weer eens dat er niet veel nodig is om een mooi en verrassend decor te maken.
Het hoofdpersonage werd op twee manier vertolkt. In het begin door een meisje die letterlijk de rol speelde. Vanaf ze meegenomen werd door de reus, werd het hoofdpersonage echter vertolkt door een pop, die er hetzelfde uitzag als het echte meisje. Zij hanteerde ook vaak de pop en het was nog steeds haar stem die te horen was.
Het feit dat zij in beeld bleef, maakte het echter aanvankelijk verwarrend. Ikzelf had niet onmiddellijk door wat de functie van de pop nu net was. Dit drong echter wel vrij snel door. Toch denk ik dat het voor sommige kinderen ook verwarrend geweest zal zijn.
Uiteindelijk vond ik de pop wek zeer goed gebruikt om het verschil tussen kind en reus goed duidelijk te maken.
De GVR werd gespeeld door een man die een bepaald kostuum aanhad. De man speelde dit volgens mij zeer goed. Ik was er echt van onder de indruk. Door enkel zijn kostuum uit te doen, waaronder hij een ander kostuum droeg, veranderde hij in de butler van de koningin. Het leukste hieraan was dat hij deze rol op zijn knieën speelde, wat ook een groot contrast was met zijn rol als reus.
De belichting was zeer simpel maat zorgde steeds voor de juiste sfeer. De andere attributen, zoals grote oren, neus, oren,... Die de andere reuzen voorstelden, waren ook goed gevonden en mooi uitgewerkt.
Al bij al was het een mooie voorstelling van een verhaal dat ik vroeger zeer graag gelezen heb als kind en nu als volwassene zeer hard van genoten heb.
 |  |  |
Abonneren op:
Posts (Atom)