Pagina's

maandag 5 december 2011

Stef Bos

Mijn ouders waren zeer teleurgesteld dat het concert vans Stef Bos vorig jaar niet door kon gaan wegens ziekte. Het concert werd verlegd naar 4 december. Tot grote spijt van mijn ouders konden zij die avond niet, waardoor ik de gelukkige was om in hun plaats te mogen gaan.

Ik ken wel wat muziek van hem, maar had nog nooit overwogen om naar een concert te gaan. Ik verwachte een man die op het podium ging zitten en wat van zijn bekende liedjes zou brengen die heel het publiek zou kennen. Het grootste deel van het publiek was gemiddeld ongeveer tien jaar ouder dan mij, dus ik voelde mij al een beetje een buitenbeentje.

Mijn vooroordeel bleek niet echt te kloppen. In het midden van het podium stond een piano klaar. Er werden ook inderdaad bekende liedjes gebracht. Deze waren echter minder bekend dan ze eigenlijk zijn. De reden hiervoor is dat hij ze op zijn eigen manier bracht en ze vaak heel anders klonken dan het originele. Dit had voor mij iets heel speciaal. Ook het feit dat hij op een bepaald moment rechtstond om te beginnen vertellen.
Ik ben iemand die qua muziekoptredens heel hard fan is als mensen als Bart Peeters die nooit stilstaan op een podium en een hele zaal gek kunnen maken en laten meebewegen. Bij dit optreden was ik onder de indruk hoe een bekend artiest het publiek zo in zijn ban kon krijgen door te beginnen vertellen over zijn eigen leven en zo het ontstaan van bepaalde liedjes bijvoorbeeld begon te kaderen. De hoofdgedachte was:'Ik ben een deel van een geheel'. En deze gedachte boeide mij ook enorm. Zeker omdat hij er zo gepassioneerd over kon vertellen.

Daarnaast slaagde hij er nog in om de hele zaal te laten geloven dat hij aan het proberen was moderne muziek te maken om zo een hit te schrijven. Hij slaagde er zo in de hele zaal een vrij uitdagende tekst in het Duits te laten meeroepen, om ons daarna voor gek te verklaren dat we dit soort muziek goed zouden vinden.

Ik was zeer blij dat ik in de plaats van mijn ouders ben kunnen aan kijken. Het muzikale gedeelte bracht me veel bij, maar ook de tekst en het feit dat we eigenlijk allemaal 'maar' en deel zijn van een geheel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten