Op 17 januari gingen we naar het ABC-huis te Brussel.
De dag begon alweer veel te vroeg zodat we zeker een trein hadden die op tijd aankwam. Met de NMBS weet je maar nooit.
We kwamen op tijd aan (raar maar waar, het is mogelijk met "den NMBS").
Na een korte uitleg over het ABC, begonnen we met de workshops.
Als eerste deden we aan joga en maakten we verschillende soorten maskers. Daarna moesten we een afbeelding kiezen die ons aansprak, daar emoties bij vertellen, er een boom bij maken en deze in een door ons gecreëerd patroon in het zand plaatsen. (Men ontdekte hier dat ik wel hou van wit-zwart foto's met wit en zwart in). Tot slot mochten we nog met textiel werken.
Dit alles gaf vel nieuwe impulsen en ideeën voor latere lessen en creatieve zaken om in de toekomst te ontwerpen.
Na de middag was het tijd om onze muzobox voor te stellen. Na 2uur en 45 minuten had uiteindelijk heel onze groep zijn zegje knnen doen.
Het was een lange en vermoeiende dag, maar zeker met de impulsen die we kregen tijdens de workshops, zie ik mijzelf in de toekomst nog veel doen.
woensdag 18 januari 2012
zondag 8 januari 2012
Nieuwjaarsconcert
Het orkest waar ik in speel, heeft per jaar zeer veel verschillende optredens. Het eerste dit schooljaar speelde ik niet mee, maar het nieuwjaarsconcert en eerste concert van 2012, wou ik zeer graag meespelen. Het was eens een hele belevenis zo naar Ieper gaan om daar te gaan spelen in een cultureel centrum.
Gepakt en gezakt vertrokken we om 13.42 vanuit Dendermonde, zodat we zeker tegen 17uur op het podium zouden zitten om te repeteren. Het wonder gebeurde en iedereen zat op deze raccord om 16.45 al op het podium. Dit was tien minuten te vroeg! (Normaal starten we steeds een kwartier te laat...).
Na een goede twee uur repeteren was het tijd voor een pauze en een avondmaal. Om 20 uur zou het concert beginnen. We kregen te horen dat er een goede 100 mensen aanwezig gingen zijn, want zoveel kaarten waren er ongeveer verkocht. Na een lekkere maaltijd gingen we snel even de instrumenten nakijken en inspelen zodat we helemaal klaar zouden zijn tegen het concert.
Zo stonden we dan om 20uur achter de gordijnen te wachten om op te gaan. Iedereen vroeg zich af waarom er zoveel vertraging was. Er bleek echter nog maar 21 man in de zaal te zitten, waardoor we nog even gewacht hebben voor we opgingen. Jammer genoeg is er geen extra volk meer bijgekomen en speelden we dus voor 21 mensen (8 mensen uit Ieper en 13 mensen die met ons meegekomen waren.) De speech van de organisator was voor het orkest dan ook wel behoorlijk grappig, zeker toen ze zei:
"Dit orkest speelde al voor volle, volgelopen zalen." Maar goed, we hebben ons met ons 54op het podium zeker geamuseerd met het spelen van promsmuziek zoals we op de Gentse feesten doen! (The Bells of the Notre Dame, Joe Cocker, Coldplay, Mika, ... )
Maar hopelijk is er op ons eigen niewjaarsconcert (22januari om 11uur in zaal Belgica te Dendermonde voor de geïnteresseerden) toch net iets meer volk!
Opmerking: Ook dit is geen opname van Dynamic.
Gepakt en gezakt vertrokken we om 13.42 vanuit Dendermonde, zodat we zeker tegen 17uur op het podium zouden zitten om te repeteren. Het wonder gebeurde en iedereen zat op deze raccord om 16.45 al op het podium. Dit was tien minuten te vroeg! (Normaal starten we steeds een kwartier te laat...).
Na een goede twee uur repeteren was het tijd voor een pauze en een avondmaal. Om 20 uur zou het concert beginnen. We kregen te horen dat er een goede 100 mensen aanwezig gingen zijn, want zoveel kaarten waren er ongeveer verkocht. Na een lekkere maaltijd gingen we snel even de instrumenten nakijken en inspelen zodat we helemaal klaar zouden zijn tegen het concert.
Zo stonden we dan om 20uur achter de gordijnen te wachten om op te gaan. Iedereen vroeg zich af waarom er zoveel vertraging was. Er bleek echter nog maar 21 man in de zaal te zitten, waardoor we nog even gewacht hebben voor we opgingen. Jammer genoeg is er geen extra volk meer bijgekomen en speelden we dus voor 21 mensen (8 mensen uit Ieper en 13 mensen die met ons meegekomen waren.) De speech van de organisator was voor het orkest dan ook wel behoorlijk grappig, zeker toen ze zei:
"Dit orkest speelde al voor volle, volgelopen zalen." Maar goed, we hebben ons met ons 54op het podium zeker geamuseerd met het spelen van promsmuziek zoals we op de Gentse feesten doen! (The Bells of the Notre Dame, Joe Cocker, Coldplay, Mika, ... )
Maar hopelijk is er op ons eigen niewjaarsconcert (22januari om 11uur in zaal Belgica te Dendermonde voor de geïnteresseerden) toch net iets meer volk!
Opmerking: Ook dit is geen opname van Dynamic.
maandag 5 december 2011
Stef Bos
Mijn ouders waren zeer teleurgesteld dat het concert vans Stef Bos vorig jaar niet door kon gaan wegens ziekte. Het concert werd verlegd naar 4 december. Tot grote spijt van mijn ouders konden zij die avond niet, waardoor ik de gelukkige was om in hun plaats te mogen gaan.
Ik ken wel wat muziek van hem, maar had nog nooit overwogen om naar een concert te gaan. Ik verwachte een man die op het podium ging zitten en wat van zijn bekende liedjes zou brengen die heel het publiek zou kennen. Het grootste deel van het publiek was gemiddeld ongeveer tien jaar ouder dan mij, dus ik voelde mij al een beetje een buitenbeentje.
Mijn vooroordeel bleek niet echt te kloppen. In het midden van het podium stond een piano klaar. Er werden ook inderdaad bekende liedjes gebracht. Deze waren echter minder bekend dan ze eigenlijk zijn. De reden hiervoor is dat hij ze op zijn eigen manier bracht en ze vaak heel anders klonken dan het originele. Dit had voor mij iets heel speciaal. Ook het feit dat hij op een bepaald moment rechtstond om te beginnen vertellen.
Ik ben iemand die qua muziekoptredens heel hard fan is als mensen als Bart Peeters die nooit stilstaan op een podium en een hele zaal gek kunnen maken en laten meebewegen. Bij dit optreden was ik onder de indruk hoe een bekend artiest het publiek zo in zijn ban kon krijgen door te beginnen vertellen over zijn eigen leven en zo het ontstaan van bepaalde liedjes bijvoorbeeld begon te kaderen. De hoofdgedachte was:'Ik ben een deel van een geheel'. En deze gedachte boeide mij ook enorm. Zeker omdat hij er zo gepassioneerd over kon vertellen.
Daarnaast slaagde hij er nog in om de hele zaal te laten geloven dat hij aan het proberen was moderne muziek te maken om zo een hit te schrijven. Hij slaagde er zo in de hele zaal een vrij uitdagende tekst in het Duits te laten meeroepen, om ons daarna voor gek te verklaren dat we dit soort muziek goed zouden vinden.
Ik was zeer blij dat ik in de plaats van mijn ouders ben kunnen aan kijken. Het muzikale gedeelte bracht me veel bij, maar ook de tekst en het feit dat we eigenlijk allemaal 'maar' en deel zijn van een geheel!
Ik ken wel wat muziek van hem, maar had nog nooit overwogen om naar een concert te gaan. Ik verwachte een man die op het podium ging zitten en wat van zijn bekende liedjes zou brengen die heel het publiek zou kennen. Het grootste deel van het publiek was gemiddeld ongeveer tien jaar ouder dan mij, dus ik voelde mij al een beetje een buitenbeentje.
Mijn vooroordeel bleek niet echt te kloppen. In het midden van het podium stond een piano klaar. Er werden ook inderdaad bekende liedjes gebracht. Deze waren echter minder bekend dan ze eigenlijk zijn. De reden hiervoor is dat hij ze op zijn eigen manier bracht en ze vaak heel anders klonken dan het originele. Dit had voor mij iets heel speciaal. Ook het feit dat hij op een bepaald moment rechtstond om te beginnen vertellen.
Ik ben iemand die qua muziekoptredens heel hard fan is als mensen als Bart Peeters die nooit stilstaan op een podium en een hele zaal gek kunnen maken en laten meebewegen. Bij dit optreden was ik onder de indruk hoe een bekend artiest het publiek zo in zijn ban kon krijgen door te beginnen vertellen over zijn eigen leven en zo het ontstaan van bepaalde liedjes bijvoorbeeld begon te kaderen. De hoofdgedachte was:'Ik ben een deel van een geheel'. En deze gedachte boeide mij ook enorm. Zeker omdat hij er zo gepassioneerd over kon vertellen.
Daarnaast slaagde hij er nog in om de hele zaal te laten geloven dat hij aan het proberen was moderne muziek te maken om zo een hit te schrijven. Hij slaagde er zo in de hele zaal een vrij uitdagende tekst in het Duits te laten meeroepen, om ons daarna voor gek te verklaren dat we dit soort muziek goed zouden vinden.
Ik was zeer blij dat ik in de plaats van mijn ouders ben kunnen aan kijken. Het muzikale gedeelte bracht me veel bij, maar ook de tekst en het feit dat we eigenlijk allemaal 'maar' en deel zijn van een geheel!
zaterdag 3 december 2011
De GVR
Op 27 november gingen we met enkele mensen naar een kindertoneel. Het verhaal dat gebracht werd was 'De GVR'.
Bij het binnenkomen al, merkten we een heel decor op. Dit decor zou later zeer goed doordacht blijken. De ramen van de kamer van het weeshuis werden muren en een raam voor de grot van de GVR, rotsen, ... . Door het omdraaien van een decorstuk, of soms zelfs gewoon maar het op een andere plaats te zetten of de combinatie van decorstukken te wijzigen, kreeg je een heel nieuw decor. Zo blijkt maar weer eens dat er niet veel nodig is om een mooi en verrassend decor te maken.
Het hoofdpersonage werd op twee manier vertolkt. In het begin door een meisje die letterlijk de rol speelde. Vanaf ze meegenomen werd door de reus, werd het hoofdpersonage echter vertolkt door een pop, die er hetzelfde uitzag als het echte meisje. Zij hanteerde ook vaak de pop en het was nog steeds haar stem die te horen was.
Het feit dat zij in beeld bleef, maakte het echter aanvankelijk verwarrend. Ikzelf had niet onmiddellijk door wat de functie van de pop nu net was. Dit drong echter wel vrij snel door. Toch denk ik dat het voor sommige kinderen ook verwarrend geweest zal zijn.
Uiteindelijk vond ik de pop wek zeer goed gebruikt om het verschil tussen kind en reus goed duidelijk te maken.
De GVR werd gespeeld door een man die een bepaald kostuum aanhad. De man speelde dit volgens mij zeer goed. Ik was er echt van onder de indruk. Door enkel zijn kostuum uit te doen, waaronder hij een ander kostuum droeg, veranderde hij in de butler van de koningin. Het leukste hieraan was dat hij deze rol op zijn knieën speelde, wat ook een groot contrast was met zijn rol als reus.
De belichting was zeer simpel maat zorgde steeds voor de juiste sfeer. De andere attributen, zoals grote oren, neus, oren,... Die de andere reuzen voorstelden, waren ook goed gevonden en mooi uitgewerkt.
Al bij al was het een mooie voorstelling van een verhaal dat ik vroeger zeer graag gelezen heb als kind en nu als volwassene zeer hard van genoten heb.
Bij het binnenkomen al, merkten we een heel decor op. Dit decor zou later zeer goed doordacht blijken. De ramen van de kamer van het weeshuis werden muren en een raam voor de grot van de GVR, rotsen, ... . Door het omdraaien van een decorstuk, of soms zelfs gewoon maar het op een andere plaats te zetten of de combinatie van decorstukken te wijzigen, kreeg je een heel nieuw decor. Zo blijkt maar weer eens dat er niet veel nodig is om een mooi en verrassend decor te maken.
Het hoofdpersonage werd op twee manier vertolkt. In het begin door een meisje die letterlijk de rol speelde. Vanaf ze meegenomen werd door de reus, werd het hoofdpersonage echter vertolkt door een pop, die er hetzelfde uitzag als het echte meisje. Zij hanteerde ook vaak de pop en het was nog steeds haar stem die te horen was.
Het feit dat zij in beeld bleef, maakte het echter aanvankelijk verwarrend. Ikzelf had niet onmiddellijk door wat de functie van de pop nu net was. Dit drong echter wel vrij snel door. Toch denk ik dat het voor sommige kinderen ook verwarrend geweest zal zijn.
Uiteindelijk vond ik de pop wek zeer goed gebruikt om het verschil tussen kind en reus goed duidelijk te maken.
De GVR werd gespeeld door een man die een bepaald kostuum aanhad. De man speelde dit volgens mij zeer goed. Ik was er echt van onder de indruk. Door enkel zijn kostuum uit te doen, waaronder hij een ander kostuum droeg, veranderde hij in de butler van de koningin. Het leukste hieraan was dat hij deze rol op zijn knieën speelde, wat ook een groot contrast was met zijn rol als reus.
De belichting was zeer simpel maat zorgde steeds voor de juiste sfeer. De andere attributen, zoals grote oren, neus, oren,... Die de andere reuzen voorstelden, waren ook goed gevonden en mooi uitgewerkt.
Al bij al was het een mooie voorstelling van een verhaal dat ik vroeger zeer graag gelezen heb als kind en nu als volwassene zeer hard van genoten heb.
 |  |  |
zondag 20 november 2011
MMS: De handpop
Nadat we een toneel hadden bekeken met poppen (Vos en Haas) en een workshop kregen over hoe we met poppen moesten spelen, was het tijd voor ons om een handpop te maken. De klas werd in drie grote groepen verdeeld en mocht aan de slag met het materiaal dat we zelf meegebracht hadden. Uit onze eigen inspiratie en uiteraard de hulp en tips van docenten en andere studenten, vloeide verschillende soorten handpoppen voort. Zo werden er poppen gemaakt uit sokken, losse stukken stof, oude truien, ... . Niets was te gek om een pop uit te ontwerpen.
Hoewel mijn pop op dit ogenblik mislukt is, heb ik talloze ideeën opgedaan om zelf een pop te maken. Tijd om er binnenkort eens in te vliegen en te ontwerpen!
Hoewel mijn pop op dit ogenblik mislukt is, heb ik talloze ideeën opgedaan om zelf een pop te maken. Tijd om er binnenkort eens in te vliegen en te ontwerpen!
zaterdag 19 november 2011
Muzodag: Mijn dagboek
De eerste les bij de module muzische school hadden we een kaartje moeten trekken met een thema op. Ik had toen "Mijn dagboek".
Een hele poos later konden we dit gebruiken. De opdracht was een kort toonmoment te maken waarin enkele dingen gebruikt konden worden. De opdracht was dat er iets met poppen in moest zitten. Zo gezegd, zo gedaan.
Na enkele korte workshops gingen we aan de slag. Een beetje brainstormen, een beetje proberen, weer storm in de breinen en aanpassen, nog wat testen en een laatste keer hersens kraken om tot een resultaat te komen.
Het digitale decor werd in elkaar gestoken, de muziek werd gezocht en gedownload, de kostuums werden samengesteld, ... .
Dan even repeteren, tekst een beetje op elkaar afstemmen en maar stressen voor dat gevreesde toonmoment! Je staat niet elke dag als verwijfde balletleerkracht voor 60 medestudenten... .
Al snel werd duidelijk bij dit toonmoment dat iedereen op zijn eigen unieke, creatieve, muzische manier met de opdracht was omgesprongen. Het kijken naar de toonmomenten was dan ook gewoon genieten (en soms eens goed lachen!).
Al bij al, een geslaagde dag!
Een hele poos later konden we dit gebruiken. De opdracht was een kort toonmoment te maken waarin enkele dingen gebruikt konden worden. De opdracht was dat er iets met poppen in moest zitten. Zo gezegd, zo gedaan.
Na enkele korte workshops gingen we aan de slag. Een beetje brainstormen, een beetje proberen, weer storm in de breinen en aanpassen, nog wat testen en een laatste keer hersens kraken om tot een resultaat te komen.
Het digitale decor werd in elkaar gestoken, de muziek werd gezocht en gedownload, de kostuums werden samengesteld, ... .
Dan even repeteren, tekst een beetje op elkaar afstemmen en maar stressen voor dat gevreesde toonmoment! Je staat niet elke dag als verwijfde balletleerkracht voor 60 medestudenten... .
Al snel werd duidelijk bij dit toonmoment dat iedereen op zijn eigen unieke, creatieve, muzische manier met de opdracht was omgesprongen. Het kijken naar de toonmomenten was dan ook gewoon genieten (en soms eens goed lachen!).
Al bij al, een geslaagde dag!
 |  |
dinsdag 15 november 2011
Hmmmarsepein
Marsepein maken... blijkt eenvoudig te zijn! Basisverhoudingen?
- 250 gram suiker;
- 250 gram amandelpoeder;
- 1 eiwit.
Eenvoudig toch? En zo klaar te maken in de klas! En klaar om mee te geven met de leerlingen.
Maar natuurlijk kan het nog beter. Het leuke aan marsepein is, dat je het kan bewerken zoals klei. Met andere woorden, we gaan boetseren met marsepein en maken eetbare vormpjes. Een ideaal cadeau voor een vaderdag, moederdag, sinterklaasfeestjes, ... Of gewoon zomaar.
Tijdens mijn stage in het derde leerjaar maakte de juf marsepein en mochten de leerlingen (en ikzelf) hiermee experimenteren.
Hieronder enkele foto's om de sfeer even te tonen. Probeer zeker zelf eens uit! Het is leuker dan je denkt (en het smaakt daarna nog eens zo goed omdat het zelfgemaakt is!).
- 250 gram suiker;
- 250 gram amandelpoeder;
- 1 eiwit.
Eenvoudig toch? En zo klaar te maken in de klas! En klaar om mee te geven met de leerlingen.
Maar natuurlijk kan het nog beter. Het leuke aan marsepein is, dat je het kan bewerken zoals klei. Met andere woorden, we gaan boetseren met marsepein en maken eetbare vormpjes. Een ideaal cadeau voor een vaderdag, moederdag, sinterklaasfeestjes, ... Of gewoon zomaar.
Tijdens mijn stage in het derde leerjaar maakte de juf marsepein en mochten de leerlingen (en ikzelf) hiermee experimenteren.
Hieronder enkele foto's om de sfeer even te tonen. Probeer zeker zelf eens uit! Het is leuker dan je denkt (en het smaakt daarna nog eens zo goed omdat het zelfgemaakt is!).
Abonneren op:
Posts (Atom)