Mijn ouders waren zeer teleurgesteld dat het concert vans Stef Bos vorig jaar niet door kon gaan wegens ziekte. Het concert werd verlegd naar 4 december. Tot grote spijt van mijn ouders konden zij die avond niet, waardoor ik de gelukkige was om in hun plaats te mogen gaan.
Ik ken wel wat muziek van hem, maar had nog nooit overwogen om naar een concert te gaan. Ik verwachte een man die op het podium ging zitten en wat van zijn bekende liedjes zou brengen die heel het publiek zou kennen. Het grootste deel van het publiek was gemiddeld ongeveer tien jaar ouder dan mij, dus ik voelde mij al een beetje een buitenbeentje.
Mijn vooroordeel bleek niet echt te kloppen. In het midden van het podium stond een piano klaar. Er werden ook inderdaad bekende liedjes gebracht. Deze waren echter minder bekend dan ze eigenlijk zijn. De reden hiervoor is dat hij ze op zijn eigen manier bracht en ze vaak heel anders klonken dan het originele. Dit had voor mij iets heel speciaal. Ook het feit dat hij op een bepaald moment rechtstond om te beginnen vertellen.
Ik ben iemand die qua muziekoptredens heel hard fan is als mensen als Bart Peeters die nooit stilstaan op een podium en een hele zaal gek kunnen maken en laten meebewegen. Bij dit optreden was ik onder de indruk hoe een bekend artiest het publiek zo in zijn ban kon krijgen door te beginnen vertellen over zijn eigen leven en zo het ontstaan van bepaalde liedjes bijvoorbeeld begon te kaderen. De hoofdgedachte was:'Ik ben een deel van een geheel'. En deze gedachte boeide mij ook enorm. Zeker omdat hij er zo gepassioneerd over kon vertellen.
Daarnaast slaagde hij er nog in om de hele zaal te laten geloven dat hij aan het proberen was moderne muziek te maken om zo een hit te schrijven. Hij slaagde er zo in de hele zaal een vrij uitdagende tekst in het Duits te laten meeroepen, om ons daarna voor gek te verklaren dat we dit soort muziek goed zouden vinden.
Ik was zeer blij dat ik in de plaats van mijn ouders ben kunnen aan kijken. Het muzikale gedeelte bracht me veel bij, maar ook de tekst en het feit dat we eigenlijk allemaal 'maar' en deel zijn van een geheel!
maandag 5 december 2011
zaterdag 3 december 2011
De GVR
Op 27 november gingen we met enkele mensen naar een kindertoneel. Het verhaal dat gebracht werd was 'De GVR'.
Bij het binnenkomen al, merkten we een heel decor op. Dit decor zou later zeer goed doordacht blijken. De ramen van de kamer van het weeshuis werden muren en een raam voor de grot van de GVR, rotsen, ... . Door het omdraaien van een decorstuk, of soms zelfs gewoon maar het op een andere plaats te zetten of de combinatie van decorstukken te wijzigen, kreeg je een heel nieuw decor. Zo blijkt maar weer eens dat er niet veel nodig is om een mooi en verrassend decor te maken.
Het hoofdpersonage werd op twee manier vertolkt. In het begin door een meisje die letterlijk de rol speelde. Vanaf ze meegenomen werd door de reus, werd het hoofdpersonage echter vertolkt door een pop, die er hetzelfde uitzag als het echte meisje. Zij hanteerde ook vaak de pop en het was nog steeds haar stem die te horen was.
Het feit dat zij in beeld bleef, maakte het echter aanvankelijk verwarrend. Ikzelf had niet onmiddellijk door wat de functie van de pop nu net was. Dit drong echter wel vrij snel door. Toch denk ik dat het voor sommige kinderen ook verwarrend geweest zal zijn.
Uiteindelijk vond ik de pop wek zeer goed gebruikt om het verschil tussen kind en reus goed duidelijk te maken.
De GVR werd gespeeld door een man die een bepaald kostuum aanhad. De man speelde dit volgens mij zeer goed. Ik was er echt van onder de indruk. Door enkel zijn kostuum uit te doen, waaronder hij een ander kostuum droeg, veranderde hij in de butler van de koningin. Het leukste hieraan was dat hij deze rol op zijn knieën speelde, wat ook een groot contrast was met zijn rol als reus.
De belichting was zeer simpel maat zorgde steeds voor de juiste sfeer. De andere attributen, zoals grote oren, neus, oren,... Die de andere reuzen voorstelden, waren ook goed gevonden en mooi uitgewerkt.
Al bij al was het een mooie voorstelling van een verhaal dat ik vroeger zeer graag gelezen heb als kind en nu als volwassene zeer hard van genoten heb.
Bij het binnenkomen al, merkten we een heel decor op. Dit decor zou later zeer goed doordacht blijken. De ramen van de kamer van het weeshuis werden muren en een raam voor de grot van de GVR, rotsen, ... . Door het omdraaien van een decorstuk, of soms zelfs gewoon maar het op een andere plaats te zetten of de combinatie van decorstukken te wijzigen, kreeg je een heel nieuw decor. Zo blijkt maar weer eens dat er niet veel nodig is om een mooi en verrassend decor te maken.
Het hoofdpersonage werd op twee manier vertolkt. In het begin door een meisje die letterlijk de rol speelde. Vanaf ze meegenomen werd door de reus, werd het hoofdpersonage echter vertolkt door een pop, die er hetzelfde uitzag als het echte meisje. Zij hanteerde ook vaak de pop en het was nog steeds haar stem die te horen was.
Het feit dat zij in beeld bleef, maakte het echter aanvankelijk verwarrend. Ikzelf had niet onmiddellijk door wat de functie van de pop nu net was. Dit drong echter wel vrij snel door. Toch denk ik dat het voor sommige kinderen ook verwarrend geweest zal zijn.
Uiteindelijk vond ik de pop wek zeer goed gebruikt om het verschil tussen kind en reus goed duidelijk te maken.
De GVR werd gespeeld door een man die een bepaald kostuum aanhad. De man speelde dit volgens mij zeer goed. Ik was er echt van onder de indruk. Door enkel zijn kostuum uit te doen, waaronder hij een ander kostuum droeg, veranderde hij in de butler van de koningin. Het leukste hieraan was dat hij deze rol op zijn knieën speelde, wat ook een groot contrast was met zijn rol als reus.
De belichting was zeer simpel maat zorgde steeds voor de juiste sfeer. De andere attributen, zoals grote oren, neus, oren,... Die de andere reuzen voorstelden, waren ook goed gevonden en mooi uitgewerkt.
Al bij al was het een mooie voorstelling van een verhaal dat ik vroeger zeer graag gelezen heb als kind en nu als volwassene zeer hard van genoten heb.
 |  |  |
zondag 20 november 2011
MMS: De handpop
Nadat we een toneel hadden bekeken met poppen (Vos en Haas) en een workshop kregen over hoe we met poppen moesten spelen, was het tijd voor ons om een handpop te maken. De klas werd in drie grote groepen verdeeld en mocht aan de slag met het materiaal dat we zelf meegebracht hadden. Uit onze eigen inspiratie en uiteraard de hulp en tips van docenten en andere studenten, vloeide verschillende soorten handpoppen voort. Zo werden er poppen gemaakt uit sokken, losse stukken stof, oude truien, ... . Niets was te gek om een pop uit te ontwerpen.
Hoewel mijn pop op dit ogenblik mislukt is, heb ik talloze ideeën opgedaan om zelf een pop te maken. Tijd om er binnenkort eens in te vliegen en te ontwerpen!
Hoewel mijn pop op dit ogenblik mislukt is, heb ik talloze ideeën opgedaan om zelf een pop te maken. Tijd om er binnenkort eens in te vliegen en te ontwerpen!
zaterdag 19 november 2011
Muzodag: Mijn dagboek
De eerste les bij de module muzische school hadden we een kaartje moeten trekken met een thema op. Ik had toen "Mijn dagboek".
Een hele poos later konden we dit gebruiken. De opdracht was een kort toonmoment te maken waarin enkele dingen gebruikt konden worden. De opdracht was dat er iets met poppen in moest zitten. Zo gezegd, zo gedaan.
Na enkele korte workshops gingen we aan de slag. Een beetje brainstormen, een beetje proberen, weer storm in de breinen en aanpassen, nog wat testen en een laatste keer hersens kraken om tot een resultaat te komen.
Het digitale decor werd in elkaar gestoken, de muziek werd gezocht en gedownload, de kostuums werden samengesteld, ... .
Dan even repeteren, tekst een beetje op elkaar afstemmen en maar stressen voor dat gevreesde toonmoment! Je staat niet elke dag als verwijfde balletleerkracht voor 60 medestudenten... .
Al snel werd duidelijk bij dit toonmoment dat iedereen op zijn eigen unieke, creatieve, muzische manier met de opdracht was omgesprongen. Het kijken naar de toonmomenten was dan ook gewoon genieten (en soms eens goed lachen!).
Al bij al, een geslaagde dag!
Een hele poos later konden we dit gebruiken. De opdracht was een kort toonmoment te maken waarin enkele dingen gebruikt konden worden. De opdracht was dat er iets met poppen in moest zitten. Zo gezegd, zo gedaan.
Na enkele korte workshops gingen we aan de slag. Een beetje brainstormen, een beetje proberen, weer storm in de breinen en aanpassen, nog wat testen en een laatste keer hersens kraken om tot een resultaat te komen.
Het digitale decor werd in elkaar gestoken, de muziek werd gezocht en gedownload, de kostuums werden samengesteld, ... .
Dan even repeteren, tekst een beetje op elkaar afstemmen en maar stressen voor dat gevreesde toonmoment! Je staat niet elke dag als verwijfde balletleerkracht voor 60 medestudenten... .
Al snel werd duidelijk bij dit toonmoment dat iedereen op zijn eigen unieke, creatieve, muzische manier met de opdracht was omgesprongen. Het kijken naar de toonmomenten was dan ook gewoon genieten (en soms eens goed lachen!).
Al bij al, een geslaagde dag!
 |  |
dinsdag 15 november 2011
Hmmmarsepein
Marsepein maken... blijkt eenvoudig te zijn! Basisverhoudingen?
- 250 gram suiker;
- 250 gram amandelpoeder;
- 1 eiwit.
Eenvoudig toch? En zo klaar te maken in de klas! En klaar om mee te geven met de leerlingen.
Maar natuurlijk kan het nog beter. Het leuke aan marsepein is, dat je het kan bewerken zoals klei. Met andere woorden, we gaan boetseren met marsepein en maken eetbare vormpjes. Een ideaal cadeau voor een vaderdag, moederdag, sinterklaasfeestjes, ... Of gewoon zomaar.
Tijdens mijn stage in het derde leerjaar maakte de juf marsepein en mochten de leerlingen (en ikzelf) hiermee experimenteren.
Hieronder enkele foto's om de sfeer even te tonen. Probeer zeker zelf eens uit! Het is leuker dan je denkt (en het smaakt daarna nog eens zo goed omdat het zelfgemaakt is!).
- 250 gram suiker;
- 250 gram amandelpoeder;
- 1 eiwit.
Eenvoudig toch? En zo klaar te maken in de klas! En klaar om mee te geven met de leerlingen.
Maar natuurlijk kan het nog beter. Het leuke aan marsepein is, dat je het kan bewerken zoals klei. Met andere woorden, we gaan boetseren met marsepein en maken eetbare vormpjes. Een ideaal cadeau voor een vaderdag, moederdag, sinterklaasfeestjes, ... Of gewoon zomaar.
Tijdens mijn stage in het derde leerjaar maakte de juf marsepein en mochten de leerlingen (en ikzelf) hiermee experimenteren.
Hieronder enkele foto's om de sfeer even te tonen. Probeer zeker zelf eens uit! Het is leuker dan je denkt (en het smaakt daarna nog eens zo goed omdat het zelfgemaakt is!).
Dynamic Symphonic Band
Ik spel sinds een 4-tal jaar in het harmonieorkest Dynamic Symphonic Band. Dit is een orkest in superieure afdeling (dit is de hoogste afdeling die men kan halen). Meestal speel ik tweede hobo mee. Indien mijn collega die eerste hobo speelt, althobo moet spelen, ben ik meestal degene die de eerste stem mag overnemen. Het laatste concert speelde ik echter niet mee, wat mij de gelegenheid gaf om eens te gaan luisteren naar hoe het orkest waar ik in speel het doet op het podium.
In het verleden gebruikte ik al opnames van onze optredens op zowel kampen als in de klas. De muziek die we spelen is soms zeer bruikbaar bij muzische vakken. Zo gebruikte ik al de Lord of the Rings suite van Johan De Mey, ook voor een taak van muziek op de hogeschool. Dit is muziek die geheel tot de verbeelding spreekt, net als stukken van dit concert als "The Bells of the Notre Dame", "Elisabeth", "Ghost Train", ... . Vooral deze laatste is een stuk waar je duidelijk ook echt een trein in hoort. Soms moet je heel goed luisteren maar het is toch grotendeels van de tijd duidelijk.
Om een idee te geven van de muziek enkele linkjes naar youtube. (De opnames zijn niet van Dynamic omdat hiervan geen filmpjes online staan.)
Elisabeth (the musical)
Ghost Train
Opmerking: Deze uitvoeringen zijn niet door Dynamic!
In het verleden gebruikte ik al opnames van onze optredens op zowel kampen als in de klas. De muziek die we spelen is soms zeer bruikbaar bij muzische vakken. Zo gebruikte ik al de Lord of the Rings suite van Johan De Mey, ook voor een taak van muziek op de hogeschool. Dit is muziek die geheel tot de verbeelding spreekt, net als stukken van dit concert als "The Bells of the Notre Dame", "Elisabeth", "Ghost Train", ... . Vooral deze laatste is een stuk waar je duidelijk ook echt een trein in hoort. Soms moet je heel goed luisteren maar het is toch grotendeels van de tijd duidelijk.
Om een idee te geven van de muziek enkele linkjes naar youtube. (De opnames zijn niet van Dynamic omdat hiervan geen filmpjes online staan.)
Elisabeth (the musical)
Ghost Train
Opmerking: Deze uitvoeringen zijn niet door Dynamic!
maandag 14 november 2011
Geflitst
Een tijdje geleden besloot ik tijdens enkele dagen die ik niet naar school moest, mijn zus te bezoeken die in Leuven op kot zit. Ik kon dan de stad waar ikzelf op kot gezeten had nog eens bezoeken en afspreken met de verschillende kennissen die ik daar nog heb. Donderdagochtend had ik echter geen gezelschap. Ik besloot toen dat het tijd was om de Botanische tuin in de buurt even te gaan bezoeken. Gewapend met mijn camera ging ik naar binnen want ik wou uiteraard niet zomaar gaan kijken. Natuur is een beetje kunst op zichzelf, dus ik wou enkele zaken vastleggen op de gevoelige plaat, in dit geval een Compact Flash geheugenkaart van 8gigabite.
Ik probeerde enkele zaken uit zoals een poging tot macro-foto maken door de lens om te draaien op de camera. Dit had ik de vorige avond al met een vriendin geprobeerd buiten in het donker bij slakken. De afbeeldingen zijn nogal groot dus ze zitten verborgen onder een linkje:
De slak
Een vrucht met dauwdruppel
Zoals je kan zien is hier wel nog wat werk aan.
Daarna besloot ik enkele foto's te maken van de bloemen die ik vond in de tuin. Ik pik er even enkele uit.
Bloem 1
Bloem 2
Bloem 3
Bloem 4
Bloem 5
Soms was er ook eens iets extra aan de bloem. Bij deze mag je het slakje zoeken:
Bloem met slak
Tot slot wou ik ook proberen om het water vast te leggen. Het opspattende water scherp in beeld brengen was de allergrootste uitdaging. Het effect mocht er soms toch wel zijn.
Water 1
Water 2
Water 3
Water 4
Water 5
Water 6
Water 7
Het in beeld brengen van al deze dingen was geweldig. Ik heb al enkele afbeeldingen om te gebruiken tijdens mijn stage (vooral de bloemen dan) en denk dat anderen ook wel nog van pas zullen komen. Ook met kinderen eens de wereld intrekken en foto's nemen van bloemen en planten in de buurt lijkt me eens de moeite.
Tot slot nog één afsluiter die ik wel geslaagd vond. Geen detailfoto meer maar een sfeerbeeld van in de tuin. Als je eens in Leuven bent, neem zeker de tijd om deze tuin te gaan bezoeken!
Sfeerbeeld
Ik probeerde enkele zaken uit zoals een poging tot macro-foto maken door de lens om te draaien op de camera. Dit had ik de vorige avond al met een vriendin geprobeerd buiten in het donker bij slakken. De afbeeldingen zijn nogal groot dus ze zitten verborgen onder een linkje:
De slak
Een vrucht met dauwdruppel
Zoals je kan zien is hier wel nog wat werk aan.
Daarna besloot ik enkele foto's te maken van de bloemen die ik vond in de tuin. Ik pik er even enkele uit.
Bloem 1
Bloem 2
Bloem 3
Bloem 4
Bloem 5
Soms was er ook eens iets extra aan de bloem. Bij deze mag je het slakje zoeken:
Bloem met slak
Tot slot wou ik ook proberen om het water vast te leggen. Het opspattende water scherp in beeld brengen was de allergrootste uitdaging. Het effect mocht er soms toch wel zijn.
Water 1
Water 2
Water 3
Water 4
Water 5
Water 6
Water 7
Het in beeld brengen van al deze dingen was geweldig. Ik heb al enkele afbeeldingen om te gebruiken tijdens mijn stage (vooral de bloemen dan) en denk dat anderen ook wel nog van pas zullen komen. Ook met kinderen eens de wereld intrekken en foto's nemen van bloemen en planten in de buurt lijkt me eens de moeite.
Tot slot nog één afsluiter die ik wel geslaagd vond. Geen detailfoto meer maar een sfeerbeeld van in de tuin. Als je eens in Leuven bent, neem zeker de tijd om deze tuin te gaan bezoeken!
Sfeerbeeld
zondag 13 november 2011
Jeugdkoor Keurioso
Ik ben sinds vier jaar één van de dirigenten van een jeugdkoor,jeugdkoor Keurioso. Van 9 tot 11 september zijn we op weekend geweest ter voorbereiding van ons jaarlijkse concert. Het grootste deel van dit weekend draait rond zingen. Het is wonderbaarlijk om te zien hoe kinderen evolueren op vlak van zingen. En niet enkel zingen. Als je kinderen (en jongeren) muziek aanreikt, waarna je hen dit goed aanleert en zorgt dat ze het juist zingen en brengen, gaan ze er spontaan op beginnen bewegen. Voor mij is het punt dat ze zelf beginnen bewegen en dansjes en bewegingen bij de muziek willen zetten, het moment waarop blijkt dat ze het leuk vinden en er van genieten. Het punt dat we altijd proberen te bereiken dus.
We leerden hier ook dat jongeren in hun vrije tijd zelfstandig muzisch kunnen bezig zijn. Ze schreven zo een heel scenario voor een kortfilm en hebben deze ook verfilmd. Om te tonen hoe creatief ze zijn sluit ik deze ook bij dit artikel.
Dit weekend is zoals gezegd dus de voorbereiding op ons jaarlijkse concert. Dit ging dit jaar door op 8 oktober. Wij hebben het genoegen dat we in een kerk mogen repeteren en hier ook onze concerten in mogen geven. We kunnen dus altijd als we repeteren in de zaal oefenen waar we het concert zullen brengen. Dit brengt mee dat we de mogelijkheid hebben om choreografie te gebruiken. Zo zijn we dit jaar als begin in alle stilte naar achteraan in de kerk getrokken om de mensen te verrassen door achter hun rug te beginnen zingen. Bij het tweede lied zijn we al zingend door de zaal naar voor gestapt, de mensen in de zaal begroetend met ons lied maar ook door ze handjes te gaan geven, te knuffelen, ... .
Een koorconcert in een kerk... Vele mensen vinden dit saai klinken. Maar ik denk dat vanaf onze opening en daarna het begroeten van de mensen in de zaal, er toch twijfel ontstond bij de mensen die dit saai vinden. Toen we daarna nog over spoken, boeven, piraten, kannibalen, ... Of toen we fragmenten uit musicals als "My Fair Lady" zongen, California Dreaming, ... Denk ik dat de mensen toch beseften dat een concert best wel leuk kan zijn. Dat een koor niet alleen kan zingen, kwamen de mensen ook te weten. Zo waren er verschillende bewegingen te zien in onze liedjes, lichtspel en zelfs een heel lied dat bestond uit body percussion. Vele mensen vinden dit indrukwekkend om naar te kijken.
Wat ik dus zeker wil meegeven, is dat zingen in een koor niet saai is. Ook naar concerten gaan van koren, zeker van jeugdkoren, is niet saai. Daarnaast ook dat het doel van zingen met kinderen zou moeten zijn dat ze er plezier aan beleven. Uiteraard is het de bedoeling in een jeugdkoor dat ze het kunnen zingen, maar als ze er geen plezier aan beleven is er niets aan. Dan is het niet geslaagd. Laat kinderen plezier beleven als ze zingen en ze zullen graag zingen en beter zingen.
En uiteraard nodig ik iedereen al van harte uit op ons volgende concert eind juni. Maar dat komt allemaal wel nog op de website!
Hier een voorbeeld van een leuk muziekstukje gebracht door jeugdkoor Keurioso (2010)
We leerden hier ook dat jongeren in hun vrije tijd zelfstandig muzisch kunnen bezig zijn. Ze schreven zo een heel scenario voor een kortfilm en hebben deze ook verfilmd. Om te tonen hoe creatief ze zijn sluit ik deze ook bij dit artikel.
Dit weekend is zoals gezegd dus de voorbereiding op ons jaarlijkse concert. Dit ging dit jaar door op 8 oktober. Wij hebben het genoegen dat we in een kerk mogen repeteren en hier ook onze concerten in mogen geven. We kunnen dus altijd als we repeteren in de zaal oefenen waar we het concert zullen brengen. Dit brengt mee dat we de mogelijkheid hebben om choreografie te gebruiken. Zo zijn we dit jaar als begin in alle stilte naar achteraan in de kerk getrokken om de mensen te verrassen door achter hun rug te beginnen zingen. Bij het tweede lied zijn we al zingend door de zaal naar voor gestapt, de mensen in de zaal begroetend met ons lied maar ook door ze handjes te gaan geven, te knuffelen, ... .
Een koorconcert in een kerk... Vele mensen vinden dit saai klinken. Maar ik denk dat vanaf onze opening en daarna het begroeten van de mensen in de zaal, er toch twijfel ontstond bij de mensen die dit saai vinden. Toen we daarna nog over spoken, boeven, piraten, kannibalen, ... Of toen we fragmenten uit musicals als "My Fair Lady" zongen, California Dreaming, ... Denk ik dat de mensen toch beseften dat een concert best wel leuk kan zijn. Dat een koor niet alleen kan zingen, kwamen de mensen ook te weten. Zo waren er verschillende bewegingen te zien in onze liedjes, lichtspel en zelfs een heel lied dat bestond uit body percussion. Vele mensen vinden dit indrukwekkend om naar te kijken.
Wat ik dus zeker wil meegeven, is dat zingen in een koor niet saai is. Ook naar concerten gaan van koren, zeker van jeugdkoren, is niet saai. Daarnaast ook dat het doel van zingen met kinderen zou moeten zijn dat ze er plezier aan beleven. Uiteraard is het de bedoeling in een jeugdkoor dat ze het kunnen zingen, maar als ze er geen plezier aan beleven is er niets aan. Dan is het niet geslaagd. Laat kinderen plezier beleven als ze zingen en ze zullen graag zingen en beter zingen.
En uiteraard nodig ik iedereen al van harte uit op ons volgende concert eind juni. Maar dat komt allemaal wel nog op de website!
Hier een voorbeeld van een leuk muziekstukje gebracht door jeugdkoor Keurioso (2010)
dinsdag 27 september 2011
Frivole Framboos - Haendel
Hierbij wil ik een filmpje posten dat mij al zeer lang ontzettend aanspreekt. Het toont wat je allemaal kan doen met muziek (op hoog niveau). Muziek is nogal een passie van mij. Dit staaltje meesterwerk is iets wat ik graag zelf zou kunnen maar waar ik tot nu toe niet in slaag. Liederen zo in elkaar verweven en er dit soort geheel van maken, is geweldig. Luister en oordeel zelf maar even.
Abonneren op:
Posts (Atom)